Profesor Marta Bogdanowicz opierając się na francuskiej metodzie Bon Depart opracowała w latach 1967-1980 Metodę Dobrego Startu. Metoda ma wszechstronne zastosowanie w pracy z dziećmi, ponieważ może być wykorzystywana w szkołach, przedszkolach, ogniskach przedszkolnych, poradniach, ośrodkach leczniczo-pedagogicznych podczas zająć zbiorowych i indywidualnych. Stosuje się ją w terapii i w profilaktyce w odniesieniu do dzieci, których rozwój jest zaburzony — usprawniając nieprawidłowo rozwijające się funkcje, oraz do dzieci o prawidłowym rozwoju psychomotorycznym — aktywizując ten rozwój. Jest to, więc metoda rehabilitacji psychomotorycznej i zarazem metoda stymulowania rozwoju psychomotorycznego.
Przygotowanie dziecka do opanowania umiejętności w zakresie pisania i czytania wymaga rozwoju i doskonalenia sfery funkcji percepcyjno-motorycznych (sprawność analizatorów: wzrokowego, słuchowego i kinestetyczno-ruchowego oraz sprawność manualna);
Metoda Dobrego Startu to system ćwiczeń oddziałujących przede wszystkim na te funkcje. Zasadniczą rolę odgrywają w tej metodzie trzy elementy: wzrokowy (wzory graficzne), słuchowy (piosenka) i motoryczne (wykonywanie ruchów zorganizowanych w czasie i przestrzeni, odtwarzanie wzorów graficznych, zharmonizowanych z rytmem piosenki).
Przygotowując dzieci do nauki pisania i czytania należy mieć na uwadze, iż każda z ich funkcji psychomotorycznych rozwijać się może na różnym poziomie lub zaburzona może być integracja pomiędzy nimi. Dlatego celem metody jest jednoczesne usprawnienie czynności analizatorów: wzrokowego, słuchowego i kinestetyczno-ruchowego, kształcenie lateralizacji, orientacji w schemacie ciała i przestrzeni. W jej założeniach leży, więc usprawnienie i koordynacja, czyli integrowanie funkcji wzrokowo-słuchowo-ruchowych, a także harmonizowanie wszystkich funkcji psychomotorycznych.
Dzięki tej integracji dochodzi do:

• usprawnienia orientacji w schemacie ciała i przestrzeni
• usprawnianie sprawności grafomotorycznej
• rozwijanie pamięci słuchowej, spostrzegawczości słuchowej, analizy i syntezy słuchowej
• rozwijanie pamięci wzrokowej, spostrzegawczości słuchowej, analizy i syntezy wzrokowej
• zespołowa forma prowadzenia zajęć ułatwia nawiązanie kontaktów społecznych i uczy współdziałania
• dzieci mających trudności w przystosowaniu się lub zaburzonych emocjonalnie.

Ćwiczenia Metodą Dobrego Startu składają się z trzech zasadniczych grup: ćwiczeń ruchowych, ruchowo-słuchowych, ruchowo-słuchowo-wzrokowych. Wszystkie trzy rodzaje ćwiczeń występują w każdym zajęciu, stanowiąc jego kolejne etapy. Zajęcia prowadzone tą metodą, z punktu widzenia organizacji zajęć, przebiegają zawsze zgodnie ze stałym schematem. Zależnie od wieku dzieci i przyjętej formy zmieniają się proporcje poszczególnych części struktury zajęć. W każdym seansie występują:

1. Zajęcia wprowadzające.
2. Zajęcia właściwe:
• ćwiczenia ruchowe,
• ćwiczenia ruchowo-słuchowe,
• ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe.
3. Zajęcia końcowe.

Wszystkie zajęcia prowadzone Metodą Dobrego Startu składają się z wymienionych trzech rodzajów ćwiczeń. Można je łączyć w tematyczną całość poprzez nawiązywanie do piosenki stanowiącej podkład muzyczny wzoru graficznego, przewidzianego w trzeciej części ćwiczeń. W ten sposób piosenka staje się jakby ośrodkiem tematycznym, wokół którego można budować cały program seansu. Wzór, piosenka z nim związana, zabawa ruchowa, zestaw ćwiczeń na wałeczkach zmieniają się co tydzień, pozostaje jedynie ten sam schemat przebiegu zajęć. Zajęcia metody dobrego startu prowadzi się głównie w formie zajęć zespołowych, choć bywa też stosowana indywidualnie. Liczebność zespołu może być większa, jeżeli wykorzystujemy ten system ćwiczeń w celu przygotowania do nauki czytania i pisania dzieci bez zaburzeń rozwoju psychomotorycznego.
Myślę, że najważniejszą cechą tej Metody jest jej polisensoryczność (jednoczesne rozwijanie poszczególnych funkcji percepcyjno-motorycznych) oraz forma, czyli dobra zabawa. Dlatego pozostaje mi mieć nadzieję, że Metoda Dobrego Startu będzie nieodłącznym elementem programu wychowania przedszkolnego i wczesnoszkolnego.

Opracowała: pedagog- Karolina Wieczorek